قوانین حاکم بر نصب دوربین مدار بسته
یکی از اقدامات اولیه در نصب دوربین مداربسته دانش نسبت به قوانین نصب دوربین مداربسته می باشد، یکی از الزامات مهم در نصب دوربین مداربسته آشنایی با این قوانین می باشد مسئله استفاده از دوربینهای مداربسته تبدیل به یکی از دغدغههای شهروندان در سراسر جهان شده است. مردم نگرانند که گسترش استفاده از این دوربینها توسط دولت و شرکتها و موسسات، آزادی و حریم خصوصی آنها را به خطر اندازد. در این میان تولید برخی محصولات تلویزیونی و سینمایی که به سوءاستفاده از این دوربینها اشاره دارد بیش از پیش بذر نگرانی را در ذهن شهروندان میکارد.
آیا نصب دوربین مداربسته منع قانونی دارد؟
با توجه به نقش بسیار مفیدی که دوربینهای مداربسته در کاهش جرائم و افزایش ضریب امنیت محیطهای مختلف دارند، نصب این دوربینها نه تنها منع قانونی ندارد بلکه از لحاظ قانونی، هر شخصی میتواند با رعایت چند قانون کوچک، به راحتی این دوربینها را در مکانهای موردنظر خود نصب کند.
بازدارندگی دوربینهای مداربسته
نصب دوربینهای مداربسته یکی از روشهای کنترلی افراد و موثر در پیشگیری جرایم است کشورهای اروپایی و پیشرفته هم از این روش بهره میگیرند، مثلا انگلستان با نصب دوربینهای متعدد در خیابانها و مناطق عمومی شهر، به کشور دوربینها معروف است.در تمامی خیابانها، مدارس و گاهی حتی در داخل اتاقهای کار از این دستگاههای کنترلی استفاده میشود و امروز در واقع این ابزار موثر در تمام دنیا با کمیت و کیفیت متفاوت مورد استفاده قرار میگیرد.
چه زمانی باید از قوانین نصب دوربین مداربسته پیروی کرد؟
هرکسی که دوربین مداربسته را کنترل می کند، باید مجموعه ای از قوانین را دنبال کند و آنها را رعایت کند. اگر فیلم های دوربین مداربسته برای آزار و اذیت و یا اخاذی استفاده شود،این جرم محسوب میشود.بطور کلی، نصب دوربین مدار بسته منع قانونی ندارد ولی باید شرایط نصب دوربین مداربسته رعایت شود و الزامات قانونی آن پوشش داده شود. در تمام مکان های ممکن و میسر و مجاز که دوربین مداربسته در آن نصب می شود، بنابر قانون نصب دوربین مداربسته باید با نصب تابلوی “این محل مجهز به دوربین مداربسته می باشد” دقیقا مشخص شود که این محل دارای دوربین مداربسته است . البته لازم بذکر است در صورتی که فیلمی از یک جنایت و یا اتفاق بک آپ دستگاه DVR تهیه شود از این فیلم میتوان در مراجع قانونی استفاده نمود و به عنوان شاهد استفاده نمود
قوانین نصب دوربین مداربسته در آپارتمان
نصب دوربین مداربسته باید به تایید مجمع ساختمان رسیده باشد.در محل های خصوصی نباید دوربین مداربسته نصب شود.باید تمام مشاعات پوشش داده شود.نباید برای کسی مزاحمت ایجاد کند.باید در قسمت درب جلویی تابلوی ” این مکان مجهز به دوربین مداربسته میباشد ” نصب شود. مشاعات در ساختمان ها در اختیار عده ای خاص ساکن یک ساختمان است و هر واحد به یک اندازه در آنها سهیم اند. نصب دوربین در داخل کابین آسانسور در آپارتمان باید با توافق تمامی اهالی باشد.
قوانین نصب دوربین مداربسته در محیطهای کاری و ادارات سازمان ها چیست؟
دوربینهای مداربسته، با توجه به قابلیتهایی که به آن مجهز شدهاند، میتوانند در محیطهای کاری نیز کاربردهای فراوانی داشته باشند؛ که از جمله آنها میتوان به نظارت بر ورود و خروج کارمندان، بهبود راندمان کاری پرسنل، جلوگیری از خرابکاری و سو رفتار کارکنان، حفظ امنیت افراد حاضر در محیط کار، نظارت بر رعایت قوانین از سوی پرسنل اشاره کرد.با اینکه این دوربینها تاثیر مثبت فراوانی بر محیطهای کسبوکار دارند، اما یک کارفرما موظف است قبل از نصب این دوربینها در محل کار، مواردی را رعایت کرده و از برخی قوانین تبعیت کند.در درجه اول کارفرما باید بداند نظارت بهوسیله دوربین مداربسته بههیچوجه نباید برای پرسنل ایجاد مزاحمت کند. همچنین کارفرما موظف است بهطور کامل حقوق انسانی را برای کارمندان خود رعایت کرده و به حریم خصوصی آنها احترام بگذارد. در مجموع قبل از اینکه در محیطهای کاری دوربین مداربسته نصب گردد، طبق قانون باید اطلاعات زیر در اختیار کارمندان قرار گیرد.
چه زمانی میتوان مخفیانه از دوربین مداربسته استفاده کرد؟
طبق اصل 25 قانون اساسی هرگونه استراق سمع و نظارت بر زندگی دیگران خلاف قوانین است. طبق این قانون نصب و استفاده از «دوربین مداربسته مخفی» خلاف است و جرم محسوب میشود. شاید برایتان جالب باشد که بدانید، حتی تصویری که بهوسیله یک دوربین مخفی ضبط میشود قابل استناد نیست و حتی صاحب این دوربین نیز مجرم شناخته میشود.در این میان تنها اگر صاحب یک ملک شخصی یا اداری (کارفرما) بخواهد از وقوع یک جرم بزرگ پیشگیری کند، میتواند با تهیه مجوز از مراجع قانونی، در یک بازه زمانی کوتاه، به نصب دوربین نظارتی مخفی در محل مورد نظر اقدام کند.
بررسی قابلیت استناد تصویر دوربین مداربسته در مراجع قانونی
آیا اساساً فیلم و صوت دوربینهای مداربسته و یا حتی دستگاههای مختلف ضبط تصویر و صدا میتواند ادله قانونی برای اثبات خلافکاری و یا رفع اتهام باشد؟
تردیدی که در ابتدا شما را دربر میگیرد این است که در صورت عدم توانایی در استدلال تصویر و یا صدای ضبطشده در اثبات و رفع جرم؛ چه نیازهایی بهصرف هزینه برای پوشش تصاویر در محیطهای کاری، تجاری یا خصوصی داریم؟برای پاسخ به این شبهه باید بدانیم برای استفاده از دوربین مداربسته، قانون مدونی نداریم و این نقص قانون است در وهله اول نظارت بر آنچه در محیط فعالیتهای خصوصی و کاری افراد میگذرد برای مدیریت مجموعه از اهمیت بالایی برخوردار است؛ و این و نظارتها با پوشش تصویری و گهگاه صوتی قابلاجرا خواهد بود.
اما در اولویت دوم لازم است بدانیم که ثبت یا تصویر پس از گذشتن از مرحله تصدیق فنی کارشناسی، میتواند تأییدی بر علت جرم و یا عدم انجام جرم باشد و آیا با نظر قاضی پرونده در کنار سند، شهادت، اقرار و سوگند بهعنوان ادله مستدل قرار گیرد؟
عمدتاً در دادگستری مبحث استفاده از صوت و تصویر و استناد به آن مورد پذیرش نیست و قانونگذار بهعنوان ادله به چنین مواردی توجه نمیکند، اما از این موارد بازهم بهعنوان اماره میتوان استفاده نمود و اگر این فیلم یا صدا اصالت داشته باشد میتواند مورد توجه دادگاه قرار گیرد. دلیلی که باعث شده قانونگذار این موارد را نپذیرد، این است که اصالت صوت و تصویر همیشه کشف نخواهد شد و به همین دلیل نمیتوان به آن توجه نمود. از طرفی ممکن است این تصاویر و اصوات ساختگی باشد، اما اگر اصالت این موارد در دادگاه ثابت شود میتواند مورد توجه قرار گیرد و در این مورد در صورت اعتراض متشاکی، شاکی میتواند از دادگاه تقاضای بررسی اصالت صدا و تصویر را مطرح نماید
سخن آخر
در حال حاضر محال است که از خیابانی عبور کنید که در آن دوربینهای مداربسته دولتی یا خصوصی ناظر اعمال شما نباشند. دوربینهای ترافیکی، دوربینهای پلیس راهنمایی و رانندگی دوربینهای کنترل طرح ترافیک، دوربینهای بانکها و موسسات مالی، دوربینهای مداربسته شرکتها و مغازهها؛ همه چشمانی همیشه بیدار هستند که اعمال و رفتار شهروندان را زیر نظر دارند. با توجه به آنچه کارشناسان در این گفتوگو مورد تاکید قرار دادند تا زمانی که این دوربینها اعمال و رفتار شهروندان را در محیطهای عمومی زیر نظر داشته باشند، خط قرمزی نادیده گرفته نشده است برعکس این اقدام تاثیر بازدارند در ارتکاب جرایم دارد چراکه مجرمانی که میدانند اعمال آنها 24 ساعت شبانه روز ثبت میشود، به راحتی اقدام به ارتکاب جرم نمیکنند.
به عبارتی هزینههای ارتکاب جرم برای این افراد بالا میرود. اما اگر این دوربینهای مداربسته حریم خصوصی افراد را به خطر اندازد جرم و قابل تعقیب خواهد بود.
حریم خصوصی یکی از حقوق شهروندان محسوب میشود که به راحتی نمیتوان آن را نقض کرد. بنابراین خط قرمز استفاده از دوربینهای مداربسته، حریم خصوصی افراد است.
تا زمانی که این دوربینها وارد این حریم نشدهاند، جرمی را مرتکب نشدهاند. استفاده از دوربین مداربسته برای اهداف مشروع قانونی و برای حفظ امنیت مشکلی به وجود نمیآورد. حریم خصوصی افراد در دولت جمهوری اسلامی ایران مصون است و هیچ کس حق ورود به آن را ندارد، مگر در مورد مزاحم حریم خصوصی با حقوق دیگران و یا تزاحم حریم خصوصی با مصالح عمومی.